Sahab

Taghvim

از آدما دور از خودم دلگیر
با همه سرد و با خودم درگیر
چرا این بوده همیشه حالم
لعنت به تقویم لعنت به تقدیر
وسط شهر با یه غمه کهنه که جا مونده
راه میرم هی بدون تو با دل وا مونده
اونی که عاشق تو بود بی تو تنها مونده
بعد تو من میمونم و این دله بیمارم
منو که ترک نمیکنه پاکت سیگارم
تقصیر چشمای توئه که سبا بیدارم
شاید ندونی ولی دلم به یادته
یه جوری رفتی دله همیشه ساکته
شاید ندیدی تو رفتی بی تو چیشدم
میموندی واست یه شکل دیگه میشدم