Homayun Tavasoli

Shal

شالت را رها کن آتش به پا کن اسمم را صدا کن
ای بی رقیب زیبا همسایه ای دریا معشوقی زیبا
دلبر جانم ای ماه تابانم ای گیسو پریشان دل آرام
از تماشای چشمان بیمارت یک شهر دیوانه شد آرام
شالت را رها کردی شهر آرام گرفت
عشق این بار به جانم کمی آسان گرفت
ای زیبای گل اندام
بارانی و خیابان گرفت موی تورا دریا هم ندارد موج گیسوی تورا
ای زیبایی گل اندام
آلوده ای عشقت شدم جان و جهانم دیوانه و بیمار تو هم مهربانم
آن صورت زیبای تو بی جان و تنم کرد
یک لحظه نگاه تو چه بی بال و پرم کرد
دلبر جانم ای ماه تابانم ای گیسو پریشان دل آرام
از تماشای چشمانت بیمارت یک شهر دیووانه شد آرام
شالت را رها کردی شهر آرام گرفت
عشق این بار به جانم کمی آسان گرفت
ای زیبای گل اندام
بارانی و خیابان گرفت موی تورا دریاهم ندارد موج گیسوی تورا
ای زیبایی گل اندام