Peyman Nik

Esmet Ke Miad

اسمت که میاد حالم بدمیشه
یه تریلی غم از روم رد میشه
مادرم میگه چته بی خودی
باز اسمش اومد دیوونه شدی
میگه چیه باز این حالت شده
خجالت بکش چهل سالت شده
میگه با خودش باز شد عین روح
زیر لب میگه این شب می‌ره کوه
رفیقام میگن بسه بیچاره
بعدپشتم میگن طفلی حق داره
پشتم از تو تو مهمونی میگن
برمیگردیم از گرونی میگن
اسمت که میاد همه بام بدن
انگار سرصف کتکم زدن
انگار نه انگار دیگه بزرگم
میرم بغل مادر بزرگم
میرم بغلش میلرزه جونم
میگه گریه کن دردت به جون
گریه اگه غرق آتیشی
اما با گریه ام خالی نمیشی
می‌دونم اونم دلش رو هواست
اونم جوونیش یکی رو میخواست
یکی که اسمش اونقدر بزرگ نیست
یکی که قطعا بابابزرگ نیست
اسمت که میاد همه باهام بدن
انگار سرصف کتکم زدن
انگار نه انگار دیگه بزرگم
میرم بغل مادر بزرگم