Jahan

Barg

وقتی که برگی رو زمین میفته
حس میکنم گریه بی صداشو
حس میکنم چی میگذره تو قلبش
وقتی می بینه مرگ لحظه هاشو
آخه منم یه برگ خشک و زردم
که بی صدا یه عمره گریه کردم
وقتی با چشمام میبینم که یک برگ
سیلی بیجا میخوره از تگرگ
پا میذاره خزون به باغ دلم
باز کلاغا سر میدن آواز مرگ
یخ میزنه تو سینه قلب خونم
آخه من از تبار این خزونم
وقتی که پرپر میشه گل تو گلدون
خالیه از کبوترا آسمون
حباب بغضم تو گلو میشکنه
ابر چشام دوباره میشه بارون
وقتی که پرپر میشه گل تو گلدون
کبوتر دلم به فکر کوچه
برای من زندگی سرد و پوچه