Mohsen Najmedin

Saat Sheni

نبودی لحظه های بی کسی مو
با یه ساعت شنی اندازه کردم
یه صحرا میگذره اما هنوزم
با اشکام این سراب و تازه کردم
غرورت غربتی از غم بپا کرد
منو تو سایه های شب رها کرد
تو این بی راهه های بی نشونی
نبودت جاده رو بی رد پا کرد
نبودی از شبای بی ستاره
ترک هایی تو قلبم نقش بسته
نمیدونی تو این دلواپسی ها
چه بغضی تو گلوی شب نشسته
نباشی از تموم دنیا سیرم
مثه شبهای سرد تو کویرم
اگه برگشتنت خواب و خیاله
تورو از خواب و رویا پس میگیرم