Navid Pourasad

Tasian

یه دردایی گرفتم از اون دردای مزمن از اون دردایی که
هیچ وقت نمیذارن که من شب ها بخوابم بخوابم
توی آغوش تکرارِ شب گردیِ بیخود وسط این همه کوچه
که بدونت واسم پوچه بی تابم بی تابم
تو کی بوشویی مرا آتش بزیی
ننی کی اَمی خانه شب روز تاسیانه،تاسیانه
تو کی بوشویی مرا آتش بزیی
ننی کی اَمی خانه شب روز تاسیانه،تاسیانه
تنها ممکن نیست،نیست تنها ممکن
از این روزا به بعد بی تو بتونم زندگی کنم
تنها ممکن نیست،نیست تنها ممکن
از این روزا به بعد بی تو بتونم زندگی کنم
تو کی بوشویی مرا آتش بزیی
ننی کی اَمی خانه شب روز تاسیانه،تاسیانه
تو کی بوشویی مرا آتش بزیی
ننی کی اَمی خانه شب روز تاسیانه،تاسیانه