Farshad Monjazebi

Rooze Pedar

روزِ پدر از راه رسید امّا
حالِ منو هیشکی نمی‌فهمه
با جایِ خالیت اینو فهمیدم
دنیا یه وقتا خیلی بی‌رحمه
تنها رفیقِ خوبِ من رفتی
کوهی برایِ تکیه کردن نیست
وقتی که مادر اسمتو می‌گه
راهی واسم جُز گریه کردن نیست
قدرِ تو رو اونجوری که باید ندونستم
بغضِ یه دنیا تو گلومه حالم آشوبه
دلواپسم بودی ولی اینو نفهمیدم
حالا می‌فهمم که پدر داشتن چقد خوبه
حالا فقط من موندم و احساسِ دلتنگی
حالا فقط من موندم و دستایِ یخ بسته
با رفتنت غیر از مرورِ خاطراتِ تو
بغضِ منو چیزی هنوز تو دنیا نشکسته
بعدِ تو پاییزه تمومِ سال
خیلی غم‌انگیزه همه روزام
خیلی دلم تنگه پدر اما
تنها تو رو دارم تو رویاهام
یادت میاد گفتی: همه میرن
بغضم گرفت و چشممو بستم
روزِ پدر از راه رسید امّا
جایِ تو پیشِ عکسِ تو هستم