Mostafa Jafari

Bichare Delam

آتش بس نمیدونم که بعد رفتنت آرامشی بازم هست
یادت رفت یه حرفایی که من آروم بشم بازم هست
نمی‌دونستم این رسم زمونس‌‌ هرکی‌ عاشقتر بشه بازندس
آتش بس تمومش کن همه حرفایی که بی فایدس‌‌
یه حرفارو نمیشه زد ولی این دل هنوز یادش هست
یه وقتایی دلم پر میشه تا مرز جنون ولی خب وابستس
تو زبونی نمیتونی بگی تو رو دوست دارمت
که میری میزنی دم از حس قشنگی
که ساختی تو ذهن خودت
تو بلدم نبودی الکی بگی عاشقمی تو تکی
که میخواستی بشم یکی عین خودت
بیچاره دلم سکوتشو می‌دیدم
دیوانه شدم غرورتو می‌دیدم
عاشق نبودی بفهمی چی کشیدم
عادت کردم به نبود تو حرفای‌ پوچی که باور کردم
باز سر کردم با همین
حرفای‌ دروغی و عشق و تو خاطره هام غرق کردم