Samirad

Navazesh

اسمت خود آرامش ، توی این شبای بی کسی
روی فکرت هم میشه لم داد ، مثه یه مبل راحتی
صدات مثله نوازش که حالم و بهتر میکنه
چشمات که بارونی میشه ، شهر رو سبک تر میکنه
لشگر سیاهت موهات ، چنگ من اسیر نداره
عاشق تیره نگاهتم وقتی رو قلبم میباره
یکم باهام حرف بزن ، هرچی دلت خواست بگو
خسته ام از این دروغها ، فقط بهم راست بگو
وقتی تو سکوت میکنی ، جهانی بی صدا میشه
تو دستای کوچیک تو تموم دنیا جا میشه
قدم بزن تو لحظه هام ، خنده بکش رو لبام
برام از آسمون بگو که خیلی دلتنگ خدام
لشگر سیاه موهات