Mohsen Dadashi

Sobhe Zohoor

تو میای وقتی دلا دخیل آسمون میشن
وقتی بی ستاره ها دوباره هم زبون میشن
تو میای وقتی زمین حسرت خورشید و داره
تو میای تا بغض ابر هر چی میتونه بیاره
نمیتونم بی تو جمعه ها رو باور بکنم
نمیتونم غربت شبامو از یاد ببرم
تو بیا تا لحظه ی مقدس رسیدنت
فرصتی باشه تا غصه هامو از یاد ببرم
با صدای عاشقم اسمتو فریاد میزنم
تا به دادم برسی از همه چی دل میکنم
از همه دل میکنم تا تو رو آرزو کنم
برای دیدن تو دنیا رو جستجو کنم
بیا ناجی تموم آدمای بی پناه
منم و پنجره و حسرت حتی یه نگاه
برسون منو به مرز روشنی به شهر نور
برسون منو به اوج آبی صبح ظهور