Kamran Molaei

Bi To

چهل سالـه از رفتنت میگـذره
چهل سالـه که بی تو تنها شـدم
تو رفتی و من موندم و درد و دل
به جای تو حـرف میزنم با خودم
تو رفتی و از شـــــدت گریه هام
دارم سوی چشمـامو از دسـت میدم
من از لذت عشـــــق و دلبستـــــگی
فقط گـــــریه و دوری و فهمیـــــدم
من و این شب و این تب زیر صفر
من و این ترانه که هزیونمـه
نمیدونی حالم وخیمِ چقد
که حتی خـدا هم پریشـونمه
من و این شب و این تب زیر صفر
من و این ترانه که هزیونمه
نمیدونی حالم وخیمِ چقد
که حتی خدا هم پریشونمه
چهل ساله از رفتنت میگذره
دل عاشقم تازه آدم شده
نمیگم ازت دست شستم ولی
امیدم به برگشتنـــــت کـــــم شده
میدونم برات سخته باور کنی
هنوزم همون آدم سابقم
با چشمای خیسم قسم میخورم
هنوز اون پسر بچه ی عاشقم
من و این شب و این تب زیر صفـر
من و این ترانه که هزیونمه
نمیدونی حالم وخیمِ چقـد
که حـتی خـدا هم پریشـونمه
من و این شب و این تب زیر صفر
من و این ترانه که هزیونمـه
نمیدونی حالم وخیمِ چقد
که حتی خـدا هم پریشـونمه