Mohammad Noori

Saghi

گلریز ، در پیاله ام ریز ، کاروانی از گل می آید
سرمستِ دیدار ، ابر نوبهاران می بارد
بر جانِ هوشیار
بالایی تو ساقی ، والایی تو ساقی
دریایی تو ساقی ، صحرایی تو ساقی
شور این ترانه ، در نوای نیریز ، باغبانی از گل می گوید
از فصلِ ماندن ، با صدای تو جان می گیرد
عاشقاته خواندن
آغازی تو سافی ، پایانی تو ساقی
پیدایی تو ساقی ، پنهانی تو ساقی
با تو رفتن بی نشانِ عاشقانه ، با تو بودن
دل نهادن ، دل سپردن ، از زبانِ تو شنودن
با سرور و شورِ دیرین ، زنده بودن زنده بودن
شاعرانه ، شاعرانه ، از تو گفتن تا سرودن
چشمه سارِ بیدار ، یادِ گل به یاد آر ، عاشقانه از گل می خوانم
از شبنم و آه ، من شکوهِ دل ها منی دانم
بیدار و بی تاب
مستی تو ساقی ، هوشیاری تو ساقی
رازی تو ساقی ، بیداری تو ساقی
با تو رفتن بی نشانِ عاشقانه ، با تو بودن
دل نهادن ، دل سپردن ، از زبانِ تو شنودن
با سرور و شورِ دیرین ، زنده بودن زنده بودن
شاعرانه ، شاعرانه ، از تو گفتن تا سرودن
شور این ترانه ، در نوای نیریز ، باغبانی از گل می گوید
از فصلِ ماندن ، با صدای تو جان می گیرد
عاشقاته خواندن
بالایی تو ساقی ، والایی تو ساقی
دریایی تو ساقی ، صحرایی تو ساقی
آغازی تو سافی ، پایانی تو ساقی
پیدایی تو ساقی ، پنهانی تو ساقی
مستی تو ساقی ، هوشیاری تو ساقی
رازی تو ساقی ، بیداری تو ساقی
بالایی تو ساقی ، والایی تو ساقی
دریایی تو ساقی ، صحرایی تو ساقی
آغازی تو سافی ، پایانی تو ساقی
پیدایی تو ساقی ، پنهانی تو ساقی