بیا شومینه ی این خونه سرد و ساکتو روشن کن
بیا پیراهن گلداری که بت هدیه دادم تن کن
یادته گریت می اومد دست رو موهات میکشیدم میرفت
با یه خندت کل روز هرجا که سختی میکشیدم میرفت
هیشکی نمیفهمه حال دلمو خودت بیا
بی تو تک و تنهام تو شهر شلوغ بیا
قول داده بودی حرف رفتن نه نگیا بیا
بیا قده دل کوچکت تنگه دلم برات
هر کی از تو کوچه رد میشه میاد تو حیات
تنگ تنگ دلم واسه اون دوتا چشات بیا بیا
کی مثل من تورو بلده خودس تو درده ولی میخنده
کی مثل من دورت میگرده موهات با عشق میبنده
کی بهت داد پال پرواز باهات می اومد تا آسمون
وقتی میرفتی در که میبستی پشت هم میگفتم بمون