Mahan Nikbin

100 Hich

زیر و رو کردی با شک و تردید
تو ولش کردی زندگی رو
با خودت درگیر خسته از تقدیر
تو هنوز وصلی به زندگیمو
نزدی حرفی تو فقط رفتی
انگاری صد هیچ بردی منو
گلای خونه بی تو دل گیرن
بهونه گیرن دارن می میرن
مگه می شه آدم دلش واسه کسی که عاشقش هی تنگ نشه
می شه مگه با کسی که تمام زندگیشه وارد جنگ بشه
عاشق خودش بمیره دوست نداره یه تار مو از سر عشقش کم بشه
قسم به تار موت قسم
همش واست دلواپسم
قرار نبود اینجوری شه اصلا”
پیش همه گفتم که من
مقصرم این حقمه
من چوب سادگیمو می خورم
مگه می شه آدم دلش واسه کسی که عاشقش هی تنگ نشه
می شه مگه با کسی که تمام زندگیشه وارد جنگ بشه
عاشق خودش بمیره دوست نداره یه تار مو از سر عشقش کم بشه