Taaher

Parizaad

آه که دیدنِ خنده های
تو جانِ تازه ای به قلب من داد
ماهِ من شدی درکنارِ
من کاش بمانی عمری ای پریزاد
آمدی که من حسرتم شود
روزگارِ بی تو رفته برباد
آرزوی من هرچه بود و هست
باحضور تو چه ساده رخ داد
شاعرِلحظه های من جاریِ در هوای من
بی خنده هایت زندگی
جز خستگی چیزی نداشت
صاحبِ قلبِ ساده ام
معجزه ی رخ داده ام
غیرازتو که جانِ منی
این زندگی چیزی نداشت
آنچه بینِ ماست
همچو یک رویاست
هرکجا میروم خانه ام آنجاست
بی تو هرجا روم آخر دنیاست
ردپایِ این عشقِ شورانگیز
برتنِ خواب این کوچه ها پیداست
باتو هرآنچه بدبوده هم زیباست