Hosyan

Pooch

یه قاب عکس کهنه پوچ خالی
یه عده هستن توی پول داری
همیشه میگیم اره بوق باشیم
ما که هشت سال جنگیرو جون دادیم
برای ناموس همه جنگیدیم تو درد
مشکلات و دیدیم ولی خندیدیم تو غم
برای من نگو هی چرت و پرت
با یه سره پایین و تسبیحی تو دست
منم صدای حرف های توی جامعه
گوشت و بیار نزدیک بزار یه کم جا بشه
چقده واس پول طن دادن به مرد
چقده واس زور طن دادن به مرگ
چقده دارن عرقای شرم به سر
میگی علم خوبه یا این که ثروت دهه
چشات و باز کن تو ببین توی محظر
چقد پدر مادر برای جدایی رفتن
صدای مبهمی توی ذهن بچس
میگه کدومشون من و میخوان اره اصلا
چه ادما که شب و گشنه میخوابن
یه عده سلفیاشون با پورشه میزارن
یه رمان مشکی دور زاهدانی که
واسه گرمای طن بچه کشته میدادن
اینا گوشه ای از این دردای مردمه
بخوام بگم خب کلی روزمونم شب شده
تو چندباری گوش کن به تموم حرفام
شاید بتونی بکنی کمی طمع دردو حس