Mohammad Moradpour

Manteghi

جلوت وایسادم نذارم بری
نذارم بری خونه زندونه بشه
ببخش اگه تا نگاه کردمت
نخواستم چشات اشک بارون بشه
تو ساکت رو بستی ولی من درو
برام ساده نیستش ببازم تورو
یه مردی که مغروره پیش همه
ولی از تو خواهش داره که نرو
نخواه منطقی با تو صحبت کنم
میدونم که این عشق عقلانی نیست
یه مدت با دیوونگیم سر بکن
به قران یه دیوونه که جانی نیست
تو هر جا که بری بی من میشکنی
اجازه نمیدم که ترکم کنی
نخواه منطقی با تو صحبت کنم
تو الان نمیتونی درکم کنی
برای تو دارم نفس میکشم
بدون تو دنیا سرابه برام
محاله بتونم تصور کنم
که این زندگی رو بدونت بخوام