Alireza Ashrafi

Avaye Zendegi

شبی که آواز نی تو شنیدم
چو آهوی تشنه پی تو دویدم
دوان دوان تا لب چشمه رسیدم
نشانه ای از نی و نغمه ندیدم
تو ای پری کجایی که رخ نمی نمایی
از ان بهشت پنهان دری نمیگشایی
من همه جا پی تو گشته ام
از من و من نشان گرفته ام
بوی تورا زه گل شنیده ام
دامن گل از آن گرفته ام
تو ای پری کجایی که رخ نمی نمایی
از ان بهشت پنهان دری نمیگشایی
دل من سرگشته ی توست
نفسم آغشته ی توست
ببار به رویا که از گلت بوده
مرا دعایی ده چو مجنون
تو ای پری کجایی
در این شبه یلدا به پیت بودم
خواب و بیداری سخنت گویم
تو ای پری کجایی
مه و ستاره درد من میداند
که همچو من پی تو سرگردانند
شبی کنار چشمه پیدا شد
میان اشک من چو گلبارن شد
تو ای پری کجایی که رخ نمی نمایی
از ان بهشت پنهان دری نمیگشایی