Shahram Ahmadzadeh

Benzin

گره کرد مشتو به کاپوت زد
به گالون جاده به بنزین که نیست
کتونی و بند و پک آخرش
به سیگار بهمن به راهی خسیس
قدم در قدم سوت در سوت شب
دلیلی برای رسیدن نداشت
ولی های بسیار اما اگر
که میرفت جرات به ماندن نداشت
به ضربی که روی دستش گرفت
به جمع هواصدا جیغ شد
کسی جاده را روبرویش گذاشت
و از زندگی این خانه تفریق شد
و حالی که داری به حال تو خوش
به حال منم لا محال تو خوش
برو تا ته راه اگر شب گذاشت
به بنزین و فندک اگر راه داشت