Salar Aghili

Peydaye Penhan

یادگار عمر رفته ام تو هستی
آتش تو بر جان
حجم سبز باغی در شبم چراغی
روشنی کماکان
در مسیر طوفان مانده ام چو یاران
ای تو روح باران میدانی چشم انتظارم
پاک و بی گناهی همچو تکیه گاهی
آخرین پناهی بی تو من ابر بهارم
دریا خیره در چشمان تو
چهره ی تو حسرت آیینه ها
با تو عطر خاک و بوی نم
بی تو اما گریه های بی صدا
عصری خلوت باران برگ
دنیای من عطرآگین شد
با نجوایت میرقصد باد
پاییز من آهنگین شد
چتری بسته بی تو خسته
تنها ماندم زیر باران
شاید زیر این حجم برگ
بغض تلخی گشته پنهان
دریا خیره در چشمان تو
چهره ی تو حسرت آیینه ها
با تو عطر خاک و بوی نم
بی تو اما گریه های بی صدا