تو دنیاتو بغل کردی چشات که خیس بارون نیست
اگه حالت پریشونه برو که موندن آسون نیست
منم از حس تنهایی فقط دلشوره میگیرم
میخوام باور کنی اینبار ته این قصه میمیرم
برام از دستای سردت برام از تو خدا مونده
همین سردی لبخندت زده دنیامو سوزونده
دیگه بارون و چتر و من باهم بیرون نمیگردیم
منو این کوچه های خیس یه جورایی همدردیم
یه جورایی همدردیم...
تو موندی یک بغل گریه تو موندی بی منو تنها
یه وقتایی دلت تنگ شد بیا رد شو از اینجا ها
منو چترم همینجاییم تو این بارون بی وقفه
عزیزم بی تو من هیچم همینم آخرین حرفه