Karo

Iran95

ایران اگر دل تو رو اشکستند تو را به بند کینه بستند که عاشقانه بی نشانی که پای درد تو نشستند
ایران کشور تمدن ایران خدای تفکر ایمان دارم به کشورم ایران با لبخند تبسم
کشور مظلوم من پلنگ گربه شده وطن چنیدن هزار جوون دودی شده
دیار ارشو کوروش کویر بشنو کودک مملکتم تو مدرسه خونی شده
امان از معلم اموزش و سرزنش امان از تکذیب دروغ از نو پرورش
امان از دل هایی که سمت عقده پر سزدش امان از پزشک با بخیه کندنش
سرسام گرفتم ای خدای من فریاد دلم گرفته از انسان های شیاد
قلمم درگیر کاغذ شد واست بی صفت تو که شرف و غیرتو دادی بر باد
دیگه دلت میخواد چی بگم از ملت نگو این کیه رفت
تکیه بر جای بزرگان عیب نیست اما بیایید و باز کنیم چشمامونو ممبعد
ایران کشور تمدن ایران خدای تفکر ایمان دارم به کشورم ایران با لبخند و تبسم
امان از کسایی که بردن زیر سوال امان از بیرحمانه به کودکان
صبرم لبریز شد از این همه خیانت تو رو میسپارم به تیغ تیز قران
وقتی یه بچه تو راه درست نارو دیده معلومه واسه باقی زندگیش نا امیده
با این حال وای از مردمی که هر مصیبت و تو جک و خنده دیده
امان از عده ای مدعی ولی بی فرهنگ امان از اون هایی جای گریه میخندند
داریم به کجا میریم رفیق و هموطن ممنون از قشری که این چیزا رو میفهمند
خستم از واژه غمناک مسئولیت هستم خونخار معصومین چقدر بوی خدا میده اسم اتشنشان
قطار مهربونی اومد سمت حقانیات بغضم میگیره از ماه دی نودو پنج
دیگه نگم از اختلاس گنج نابرده رنج اخه انصافه واسه پول مادر بچشو بذاره سر راه
با یه نامه پر از درد و زجر میدونی شیر اون مادر یه روز دامنگیرت میشه
تو بخور نوش جونت برو راهتو کج کاش میدونستی خدا همین هوالیه
هی اینم از ایران نود و پنج