يه چند وقته جهان من بدون تو يه متروكه ست
مثل دود و دم تهران هواي خونه آلوده ست
يه چند وقته بدون تو همش دلشوره ميگيرم
شايد اينو نميدوني دارم از غصه ميميرم
تو از من دوري و بي تو روزاي سختي در پيشه
گمونم تا تو برگردي موهام جو گندمي ميشه
بايد عادت كنم بي تو به اين روزاي وارونه
يه وقتايي كه سردم شد كسي رومو نپوشونه
به اينكه جاي خاليتو نميشه با كسي پر كرد
بايد عادت كنم بي تو به اين شب گريه هاي سرد