Morteza Jafari

Barf

وقتى درو بستى دلم لرزید
حال و هواى شهر داغون شد
انگار دنیا گرمِ عشقت بود
از وقتى که رفتى زمستون شد
من پشت پنجره ترک خوردم
ردِ پاهاتو برف میپوشوند
روزاى خوبو با خودت بردى
دلتنگى و غصه ش واسه من موند
برف میشینه رو شونه هام
اشک میباره رو گونه هام
نگو تقدیرمون زمستونه
برف میگیره خاطراتتو
کى میاد آخه جاى تو
باید برگردى دیوونه
لب هام بى حس شد صدام یخ زد
وقتى یهو دستامو ول کردى
پل هاى پشتِ سَرتو نشکن
شاید یه روزى خواستى بر گردى
افتادم از چشمت مث بارون
این بى خیالیت بدترین درده
خورشید بودى حالا میفهمم
روزاى دور از تو چقد سرده
برف میشینه رو شونه هام
اشک میباره رو گونه هام
نگو تقدیرمون زمستونه
برف میگیره خاطراتتو
کى میاد آخه جاى تو
باید برگردى دیوونه