Saeid Shahrouz

Ki Bood Ki Bood

کی بود کی بود اون که یه شب
پا توی خواب من گذاشت
تو جشن تنهایی من
هدیه میکرد هر چی که داشت
کی بود مثل شاپریا
چارقد ابرو وا میکرد
سبد سبد مروارید اشک
تو بغض من رها میکرد
یادش بخیر شاپرکم
مهمون من بود تا سحر
کاشکی به من نگفته بود
یه روز نمیاد از سفر
کی بود کی بود چشماشو بست
پشت هزارتا کوه نشست
به جرم این فاصله ها
آخرش از غصه شکست
کاشکی به من نگفته بود
شاپریا رفتنین
ستاره های بی نشون
تو قصه ها موندنین
کی بود کی بود بعد یه عمر
تو خواب چشم من دوید
منو به دست عشق سپرد
خودش به فردا نرسید