Amir Hossein Mir Mohammad

Salgard

لحظه های پوچ من
خالی از آرامشه
کسی توی خونه نیست
نگران من بشه
هیشکی نیست بهم بگه
که مواظب باشمو
دلهره بگیره تا
دید تو چشمام غمو
جا نمیشم تو خودم
خونه تنگ میشه برام
میرم و میام ولی
بی خدافظ ، بی سلام
نفسم میگیره از
بغض های بی هوا
من دارم دفن میشم
زیر این خاطره ها
مات لبخند توام
توی عکس آخرت
این فرشته تو یه قاب
مونده بعد رفتنت
ای شکوه زندگیم
چشماتو نبند نخواب
ای شکوه زندگیم
چشماتو نبند نخواب
ساعتا بدون تو
دلشون به چی خوشه؟
نیش این عقربه ها
منو داره میکشه
پاییز از من چی میخواد
توی این روزای سرد؟
آذر لعنتی و
گریه های سالگرد
آدما از پیش من
میگذرن خیلی سریع
بعد از این من موندمو
روزای خاکستری
نفسم میگیره از
بغض های بی هوا
من دارم دفن میشم
زیر این خاطره ها
مات لبخند توام
توی عکس آخرت
این فرشته تو یه قاب
مونده بعد رفتنت
ای شکوه زندگیم
حالا تو آروم بخواب
بی شکوهه زندگیم
اما تو آروم بخواب
نیستی که بگویم از لحظه هایی که پر میشود ازعطر بودنت
از واژه هایی که می شکفد از کشنده لبخندهایت
از فضای تهی از حس بودنت , گرم نفس هایت
از شب انعکاس عکس هایت بر پنجره ی رو به زندگی
چه بگویم
مات لبخند توام توی عکس آخرت
یه فرشته تویه قاب
ای شکوه زندگیم
چشماتو نبند ,بخواب