Ali Pishtaz & Samir

Jodaei

هر روز صبا پا میشم با اراده
همه چی خوبه و فکرم آزاده
نمیخوام تو فکرم هیچکسی باشه
انگار هیچوقت نبودم انقد آماده
تو آیینه رو لبای سرده بیمارم خنده میارم کم نمیارم
به عکسای رو گوشیم خیره نمیشم و اصن رو بالش خیسم دست نمیذارم
بهم نمیارم که تا صب چقد با فکر تو گریه کردم
اون جدا نمیشه قلبش ازت و من بش فقط فکر میکردم
حواسم جمعِ و تمرکزم رو کاره
ولی باز دوباره فکرت نمیزاره
تو فکره اینم فقط که تو بگی آره
ولی نمیاره به روش اِی یِی یِی
روزهای خوبمون تموم شدن حیف به این زودی هه هه تو حتیFake اسم بودی
میگفتی‌ با من خوشی‌ ولی‌ هی‌ فس بودی یعنی‌ فقط دنباله یه آدمه Famousبودی
وقتی‌ نگام از رو نگات میوفته روی زمین تو به روم نمیاری حتی حرفی‌ نمیزنی
من دنباله تو بودم واسه حسِ ساده همین تو دنباله سؤ استفاده از احساسات قویم
بگو جز من مثل قدیم از همه بیزاری جای بالش سر رو دست کسی‌ نه‌‌ نمیذاری
آرامشی که داشتیم تو بغل کی‌ داری الان خوابی‌ یا حالت مثل من بده بیداری
صبحا بده بیداری تو هم از رو گوشیت چشم بر نمیداری
تو هم در نمیاری سر از این احساسو این افکار میشینی‌ پا عکسامون روزی ۲۷ بار
خب عادی نیست این رفتار
همه میگه خوش به حالش رو لبش خندست
کسی نمیدونه دلم این همه خسته ست
شبا نیستم ببینم با دیدن یه دست عکس
بهم میریزم هر چی که دمه دست هست
باز همه رفتن امشبم منم با شعرای ته دفتر
با یه تبه بدتر وقتی ندارم دیگه واست با همه منفت
دارم به چی فکر می کنم دیگه منه احمق
حواسم جمعه تمرکزم رو کاره
ولی باز دوباره فکرت نمیزاره
تو فکره اینم فقط که تو بگی آره
ولی نمیاره به روش اِی یِی یِی
یِی یِی
یِی یِی
یِی یِی
یِی یِی