Armic

Ostad

دلم که میگه بزنم به جاده
سنگ بیاد از آسمون یا بارون
حرف نمیزنم رو حرف اون من
بسته هرچی شکست ازین و از اون
چه لحظه هایی رو که دادم از کف
تو فکر فردا و غم گذشته
دیروز و فردا دامن هردوشون
هر ثانیه که میره درگذشته
هر ثانیه که میره در گذشته درگذشتِ
بی منطقه سر تا سره زندگیم
لباس خاکیم توی بارون گلیه
امروز خرج فردا نمیکنم
قشنگ تره زندگی وقتی دلیه
عاشق زندگیم و آدماشم
طریقتم عشقِ خداگونگیه
شاهد دیوونگیامم هر روز
آخه مزه زندگی به دیوونگیه
آخه زندگی مزش توی دیوونگیه
بهونه واسه خنده هام نمیخوام
نمیشه توی سختیا دلم سرد
واسم کینه نشد حلال کردم
اونی رو که تو سختیا ولم کرد
تو روزایی که بین آدما عشق
شده اسباب بازی شده تفریح
بادلم میخوام عاشق خودم شم
دلمم میده تنهایی رو ترجیح