Navid Rahnama

Heyran

پشت این ابرای تیره آسمون خاکستری
مثل طوفانی که آرامش دریا رو خرید
لحظه های بیکسی داد از دلواپسی
نعره های واپسین ای کاش به دادم میرسید
بیقرارم بیقرارم بیقرارم بیقرار
مثل یه کویر خشکم حسرت یه قطره آب
نم باران بزن آرام که محتاج توام
بچرخان چرخ گردان را که دیوانه شدم
نشانه ای به من بده که این چنین بسر شود
رها مکن مرا خدا بی تو بسر نمیشود
اگر ز من جدا شوی این قصه پایانی ندارد این قصه پایانی ندارد
قاصدک پرواز کن آرزوهامو ببر
جاودانه در دل و جانی یارب کن نظر
گر نگهدار من آن است که من میدانم
شیشه را در بغل سنگ نگه میدارد
من آن بن بست حیرانم در این شهر قمر
آتشی پنهان نهفته در دل خاکسترم
برس به داد من خدای آسمونم خدای آسمونم