Alireza Bahmani

Shoore Moharram

از این داغی که تو دلها نشسته
اگه کوهم باشه خم میشه از غم
توی هر کوچه ی یه خیمه برپاست
چه غوغایی به پا شد تو محرم
تو بودی که بهش تعلیم دادی
وگرنه حر که هرگز حر نمیشد
اگه صیغل نمیدادی دلش رو
چنان سنگ سیاهی در نمیشد
دو بازوی علمدارو بریدن
ولی تا پای جون ایستادگی کرد
تو میدون عمل با خون و خنجر
کنار عاشقا دلدادگی کرد
نمیشه از تو ذهن عاشقا پاک
نماز عشق روز اخر تو
هنوزم قصه ی بیداری ماست
گلوی سرخ و خورشید سرتو