Hossein Zaman

Daste Mehraboone Baroon

ای حضور سبز و ساده
نم نم بارون عاشق
تو بیا تا خلوت گل
روی سفره ی شقایق
ای مسافر بهاری
وقتی تو بر من می باری
تو با دست مهربونت
بر تنم مرهم می زاری
ای ترانه ی همیشه
لحظه ی شبنم و شیشه
ای طلوع گل لبخند
تو غروب سرد بیشه
وقتی تو بر من می باری
عشق و یاد من می یاری
یاد فریادهای جنگل
توی قلب شوره زاری
تو مثه یه شعر نابی
با خودت ترانه داری
یه سبد از خنده ی گل
با خودت سوغات میاری
قاصد عزیز نوری
تو حضور گل یاسی
تو یه راز سر به مهری
مثه حسی ناشناسی
تو بیا تا بوی شب بو
پر بگیره تو هوامون
عطر خوب خاک و بارون
بشینه تو کوچه ها مون
زیر رگبار غرورت
چه عزیزه پر کشیدن
پر زدن تو عطر نرگس
رفتن و به خود رسیدن