Ghasem Afshar

Akse Ghoroob

از كدامين قبيله مي آيي؟
قبله ي سبز آرزوهايم
نه مگر وقت رفتنت گفتي
ميروم با غروب مي آيم
بعد تو هر پسين دلتنگي
پنجره پنجره نگاه شدم
شب كه شد اشكها مرا بردند
رفتم و همنشين آه شدم
همه ي جاده هاي خاك آلود
مي شناسند انتظارم را
در دل خود براي همدردي
گريه كردند انتظارم را
نكند شهر شرقي خود را
اي سفر كرده برده اي از ياد؟
يا كه شايد سپرده اي ديگر
غربتم را به هر چه بادا باد؟
بي تو اي مهربانتر از خورشيد
فصل هايم همه زمستاني است
بي تو اينجا بهار هم حتي