Mehdi Habibi

Taghdir

تقدير من چيزي بجز درد نيست
دردي كه حالا ديگه تسكينه
خوشحالم از اينكه الان پيشت
يه ادم خوشحالي ميشينه
نگو بهم چرا دلم سنگه
جرعت عاشقي برام پوچ بود
مثه پرنده اي كه عاشق شد
راه نجات من فقط كوچ بود
بايد ميرفتم تا عاشق شي
عاشق اوني كه تو رو ميخواد
مثله منه حالش ولي شايد
بيشتر از من بهت بياد
تنگه دلم واسه گذشته ها
وقتي كه من پيش تو عاشق بودم
تو اخوين تقدير من ميشي
كاشكي من شبيه سابق بودم
اما نگاه كن كه همين امروز
بال و پرم شكسته و سردم
بدون تو فرار كردم من
بدون تو چجوري برگردم
غروب جمعه كه مياد بازم
زل ميزنم به عكس دوتامون
زل ميرنم به نامه هاي تو
به حس ما ، به عاشقي هامون
زل ميزنم بازم به عكسامون
به اون همه احساسِ نزديكت
تقديم به هر كي كه برات خوبه
اين عشق پر مهرِ رمانتيكت
من كه نتونستم پيشت باشم
اما چقدر خوبه كه تو شادي
ميبينمت از دور و ميخندي
ميبينمت ، ازاد ازادي
بايد ميرفتم تا عاشق شي
عاشق اوني كه تو رو ميخواد
مثله منه حالش ولي شايد
بيشتر از من بهت بياد
جونی من توی آهنگام
خلاصه ميشه كه تو ميدوني
من مو سفید کردم برای تو
با بغض هاي سرد و پنهوني