Bahram Radan

Forsat

فرصت بده تا شبنمت برگ دلم رو تر کنه
این خاک خشک تشنه لب بارون تو باور کنه
فرصت بده تا ابر غم از آسمونم بگذره
باغ دلم روز و شبو با گرمی تو سر کنه
فرصت بده ای آخرین فرصت برای بودنم
من با صدای خنده هات از غصه ها دل میکنم
فرصت میخوام که از خودم تا سرزمین تو بیام
من روزگارم گم شده حتی از امروزم جدام
دنیای سرده آرزوت صحرای خشک خواستنه
تا قله های باورت فرصت میخوام فرصت بده
ای سهم من از عاشقی ای اولین ای آخرین
ای یاد خوش در روزگار ای آسمونی در زمین
تو کهکشون بارشی من دشت یک دریا عطش
تهنا برای باورت فرصت میخوام تنها همین
فرصت میخوام که از خودم تا سرزمین تو بیام
من روزگارم گم شده حتی از امروزم جدام
دنیای سرده آرزوت صحرای خشک خواستنه
تا قله های باورت فرصت میخوام فرصت بده
فرصت بده ای آخرین فرصت برای بودنم
من با صدای خنده هات از غصه ها دل میکنم